Non-Rigid Part คืออะไร

Non-Rigid part หรือชิ้นงานที่ไม่แข็งเกร็ง คือ ชิ้นส่วนที่สามารถเปลี่ยนรูปได้มากเกินกว่าค่าที่ระบุไปในแบบงาน จากน้ําหนักของตัวเอง จากแรงตกค้างภายใน หรือจากแรงภายนอกที่มากระทำกับชิ้นงาน 

ตัวอย่างชิ้นงานที่เป็น Non-Rigid part ได้แก่ ชิ้นส่วนยาง โลหะแผ่น ท่อผนังบาง ซึ่งชิ้นส่วนเหล่านี้จะมีความท้าทายด้านการออกแบบกระบวนการผลิต การกำหนดวิธีการควบคุมคุณภาพและการกำหนดเงื่อนไขตรวจสอบขนาด เนื่องจากชิ้นงานจะเกิดรูปร่างที่แตกต่างกันไปตามเงื่อนไขที่เกิดจากปัจจัยภายนอก

การกำหนดสถานะ Non-Rigid part

การใช้สัญลักษณ์และคําอธิบายชิ้นงานที่ไม่แข็งเกร็ง  (Non-Rigid) เพื่อระบุขนาดและค่าความคลาดเคลื่อนด้านรูปร่างรูปทรง ตามมาตรฐาน ASME Y14.5 และ ISO 1101 จะเขียนสัญลักษณ์ Ⓕ หลังค่าความคลาดเคลื่อนในกรอบสัญลักษณ์ GD&T เพื่อระบุว่า ชิ้นส่วนนั้นเป็นชิ้นงานที่มีลักษณะไม่แข็งเกร็งและค่าความคลาดเคลื่อนจะถูกใช้เมื่อชิ้นงานมีสถานะอิสระ (Free State)

การพิจารณาความผันแปรของรูปร่างและขนาดชิ้นส่วนจากปัจจัยภายนอก และทำการกำหนดค่าปัจจัยภายนอกเหล่านั้น เช่น อุณหภูมิ ความชื้น ทิศทางแรงโน้มถ่วง เป็นต้น

การกำหนดวิธีการตรวจสอบขนาดด้านมิติ โดยพิจารณาจากความสามารถในการทําซ้ํา (Repeatability) และความแม่นยํา (Accuracy) ของการวัดระหว่างผู้ปฏิบัติงาน เครื่องมือวัดและวิธีการวัด