รู้หรือไม่ ...เงื่อนไขของขนาดด้านมิติ (Size dimension) ที่ใช้ควบคุม Feature of Size ในมาตรฐาน ASME กับมาตรฐาน ISO วิเคราะห์ไม่เหมือนกัน !!! 

แล้วอะไรคือความแตกต่างระหว่างมาตรฐานทั้งสองและจะมีวิธีการวิเคราะห์เบื้องต้นอย่างไร?? เราลองพิจารณาดูแบบงานที่ให้มาด้านล่างกันก่อนครับ

เงื่อนไขของขนาดตามมาตรฐาน ASME

(รูปซ้ายล่าง) Default ของขนาดที่เป็น Feature of Size จะมีการควบคุม Boundary ของชิ้นงานด้วยกฎข้อที่ 1 (Rule #1 Limit of Size) โดยใช้หลัก Envelope Principle

อธิบายง่ายๆ คือ ถ้าสลักชิ้นนี้มีขนาด 16.1 ซึ่งเป็นขนาดในสภาวะเนื้อวัสดุมากสุด (Maximum Material Condition) สลักชิ้นนี้จะต้องไม่เกิดการโก่งงอ (Straightness deviation) แต่ถ้าสลักมีขนาดเล็กกว่า 16.1 สลักชิ้นนี้จะสามารถงอได้ แต่เมื่อพิจารณาพื้นผิวของชิ้นงานจริงที่เกิดจากความคลาดเคลื่อนของขนาดและความตรงแล้ว ขอบเขตนี้ต้องไม่ออกนอกขอบเขต Perfect form at MMC

เงื่อนไขของขนาดตามมาตรฐาน ISO

(รูปขวาล่าง) Default ของขนาดที่เป็น Feature of Size จะแยกการควบคุมขนาด (Size) ออกจากรูปร่างรูปทรง (Geometry) โดยใช้หลัก Independency Principle

ขยายความ คือ ขนาดของสลักชิ้นนี้ที่เป็น Actual Local Size, ALS จะต้องอยู่ระหว่าง 15.9 - 16.1 จากการระบุในแบบงาน ส่วนการควบคุมความตรงที่ไม่ระบุในแบบงานจะอ้างอิงค่า General tolerance ดังนั้นสลักขนาด 16.1 ที่อยู่ในสภาวะเนื้อวัสดุมากสุด จะสามารถโก่งงอได้มากที่สุดตามค่าที่กำหนดไว้ใน General tolerance

ดังนั้น ต้องพิจารณาแบบงานก่อนนะครับ ว่าอ้างอิงการให้ขนาดตามมาตรฐานไหน เพราะเงื่อนไขของขนาดจะส่งผลต่อการผลิต การตรวจสอบ และการตัดสินใจว่าชิ้นงานนั้นเป็นของที่สอดคล้องกับข้อกำหนดในแบบงานหรือไม่